Ik zie ze vliegen!

Letterlijk.
Allé jong, een kieken dat uit een bloembak gejaagd wordt spurt hier normaalgezien gewoon in de tegengestelde richting van het gevaar. In dit geval was het gevaar de borstel die ik net naar het tuinhuis wou brengen. Vandaag nam dat kieken een aanloopje, flapperde wat en zat in de dakgoot van de buren. Hallo!?
Dat was blijkbaar toch niet comfortabel, want madam vloog naar de andere perceelsgrens, in een poging om op het tuinmuurtje (zo’n 11 meter verder) te belanden. Helaas, gekneusde kiekenborsten zijn haar deel, oog-vleugel-coördinatie verliepen niet zoals het zou moeten en ze smakte tegen de stenen. Er volgde een luide kakel en een dwarrelvlucht richting tuin, alwaar ze deed of er niks aan’t handje vleugeltje was.

Echtegentechtig, ik wist niet dat onze eigenwijze zilverbrakels zo’n actieradius hebben. Een knipje zal hun deel zijn, vrees ik. En mijn bewondering voor de prestatie, dat ook.

zilverbrakel

10 gedachten over “Ik zie ze vliegen!

  1. De Fruitberg

    Eén van de goudbrakels vloog zonder enig probleem in de notelaar om zich daar op een tak te vestigen die 5-6 meter hoog hangt. Ze kunnen ongeveer even goed vliegen als fazanten.volgens mij. Maar ’t zijn wel de mooiste kippen.

  2. brubeck

    Sinds de 6 chickenwings in onze tuin weten dat er een viervoeter rondloopt die graag met ze speelt (lees = poot op de kip houden, even laten lopen, terugvastpakken, herhalen..) zijn ze braaf geworden.

  3. bart

    En, heb je ze al te pakken gekregen? Indien niet: graantjes weken in een scheut sterkedrank en ze die opvoederen. Een zatte kip vangt nog zo makkelijk 🙂

    1. Heidi Berichtauteur

      ’t Blijven kiekens hé, ne keer schudden met de zak graantjes en ze komen naar hun kot gespurt. Ze lopen hier heel de winter los, maar laten zich altijd vangen met eten.

Geef een reactie op bart Reactie annuleren