Oogst van de dag (bis)

Een wandelingetje in de tuin, een mens wordt daar goedgezind van. Zeker als ge onderweg een beetje kunt plukken en afsnijden.

In het mandje: 3 torentjesbloemkolen. Courgetten en komkommers blijven een dagelijks gegeven, en boontjes plukken we ook regelmatig. Ein-de-lijk zijn de eerste tomaten rijp. Ooooh, die smaak! In de serre liggen er nog enkelen om verder te rijpen, maar helaas sloeg “de plaag” toe en zijn de planten dus al naar ’t containerpark. IN de serre dus… de buitentomaten zien er nog wél goed uit. Een cursus serreteelt of tomatenkwekerij is aan de orde meen ik. Maar nog ne keer: die smaak! Ik probeer het volgend jaar opnieuw, al was het maar om héél overtuigend mmmmmm te kunnen zeggen op het moment dat het eerste tomaatje gedegusteerd wordt 😉

Nog eentje om trots op te zijn:

Een superschone bloemkool. Zo van’t kaliber dat ge in de winkelrekken ook vindt, maar met een smaak die ge in de winkel niet vindt. Geen wormkes, geen rupsen, geen knolvoet, gewoon, een perfecte bloemkool. Merkt ge dat ik trots ben? ’t Zal wel zijn! Op de moestuin-voor-beginners-cursus hadden ze ons gewaarschuwd dat dat één van de moeilijkste dingen was om te kweken als beginneling. Volgens mij heb ik een goed rapport verdiend.

Dat brengt mij tevens bij de beste investering (ja, echt investering) van dit jaar: UV bestendig insectengaas, met mini-mini gaatjes (0,75 x 0,5 mm). Klein genoeg om alle stiekeme vliegbeestjes tegen te houden, inclusief de preimineervlieg. Ik kan u vertellen dat de wortelen, ajuinen, prei en kolen geen enkel spoor van wortel-, ajuin-, prei-, of koolvlieg vertoonden. Goe gerief dus.
Nu moet ik alleen nog eens een serieus klapke doen met het ondergronds gepeupel. Want woelmuizen, die zijn totaal niet geïnteresseerd in het feit dat er een schoon gaas over de groenten staat…die snoodaards komen “en masse” langs tunneltjes tot bij alle heerlijke hapjes.
Wacht maar, als mijne groenselhof leeg is dit jaar verklaar ik die beesten de oorlog!

Vlinders

Tijdens het vlindertelweekend fladderde hier wel wat rond, maar toen werd er niet gefotografeerd. Nu, net als op de Fruitberg, vliegen hier heel wat vlinders die zich toen niet lieten zien.
Net op het moment dat ik een half gemonteerde schommel moest vasthouden passeerde er zelfs een koninginnepage. Ze was zo vriendelijk om enkele dagen later op veilige afstand te komen poseren.
De distelvlinder en gehakkelde aurelia deden dat niet, en de witjes en het boomblauwtje lijken alleen maar uit gefladder te bestaan. Die zetten zich geen twee seconden neer! Wie weet lukt het later nog wel om er een fotootje van te nemen.
Hieronder alvast een selectie van wat er in onze tuin te zien was.

dagpauwoog

oranje zandoogje

landkaartje

landkaartje, nu met vleugels open

muntvlindertje

purpermotje

kleine vos met gesloten vleugels

kleine vos, en op de achtergrond oranje zandoogje

atalanta

koninginnepage

Oogst van de dag

Een kleine kilo zwarte moerbei (goed voor 850 ml sap), 1 groene torentjesbloemkool (Romanesco), 2 komkommers (Marketmore), 2 gele courgettes (Gold rush), een handvol boontjes (Pastoral).

Courgettes en komkommers oogsten we hier dagelijks, minstens 2 stuks van elk. Op de tomaten blijven we wachten…een serre vol belofte, massa’s tomaten, maar nog geen zweempje kleur. Wordt vervolgd 🙂

Dagje weg

De oudste zoon is deze week alleen thuis met ons, wegens de rest op scoutskamp. Ideaal om eens iets speciaal voor en met hem te doen. Het idee citytrip sprak hem wel aan. We besloten er een dagje Rijsel van te maken.

Hij mocht volk optrommelen om mee te gaan, wij belden een vriendin die we al eventjes niet meer gezien hadden. ’s Morgens belde de compagnie voor zoon af. Sneu voor hem natuurlijk, maar hij liet het niet aan zijn hartje komen.

Hij wilde de Citadel zien, en shoppingcenter Euralille. De Citadel is dus geen toren waar je op kan klimmen en eens over de stad uitkijken, en in Euralille staan heel veel winkelpanden leeg.
Vieux Lille was de betere keuze: gezellig flaneren in kleine straatjes, cafeetjes en restaurantjes op zonovergoten pleintjes, prachtige gevels, vriendelijke mensen, en winkeltjes waar ze echt leuke dingen hebben.

Zoon vond er de ideale zelf samen te stellen sfeerverlichting voor zijn kamer

en ook nog een broek en een t-shirt extra. Plus de ervaring dat met “drie ouwe mensen” 😉 op schok gaan echt niet saai hoeft te zijn, integendeel.

’s Avonds pikten we de zoon van de vriendin nog op en sloten we af met een etentje.
Vakantie…heerlijk.

Heropbouw

…ofwel: belofte maakt schuld.
Toen we bij de aanleg van de borders gras afplagden, was mijne meneer (enthousiast as ever) rond de schommel bezig, en zat plots heel zijn schup door de schommelpaal. Dju toch! Twee van de vier palen waren volledig doorgerot, net boven de grond. Volgens ons had die schommel nog een hele tijd te gaan, maar volgens de firma konden ze daar geen garantie op geven. De oudste (bijna 16) vindt dat allemaal geen ramp, maar de jongste liet toch wel een traantje toen we lieten verstaan dat we geen nieuwe schommel zouden kopen.

We noteerden “schommel maken” op het to do lijstje voor deze vakantie.

Jongste zoon is nu op kamp, en het plan is om met de overblijvende palen een constructie te maken die vasthangt aan de boomhut, zodat hij ook “zijnen tijd” nog kan schommelen. Grote verrassing dus als hij thuiskomt.

Eerst werd er bepaald waar de steunpalen moeten komen, om toch niet te veel in de weg te staan.
Daarna inventaris: hoeveel vijzen zijn er nog, wat hebben we nog allemaal nodig? Nu ja, da’s hier al helemaal geen garantie dat we daarna niet meer naar de doe-het-zelf moeten hoor, gelukkig is dat niet ver. (ondertussen weet ik dat het bij twee keer winkelen bleef, zowaar een groot succes)

Oudste zoon roepen om een beetje te komen helpen. Nog eens roepen. En nog eens.
Vervolgens samen met hem palen en ondergrondse verbinding aan mekaar monteren.
Graszoden afplaggen en graven. Putten voor de palen, en een geul voor de dwarsverbinding.

Meten en bijwerken

Palen rechtzetten en nokbalk toch bovenop het verdiepje van de boomhut leggen in plaats van onder aan de vloer te hangen. (Ja, dat plastiek dak is mottig, maar dat moet nog weg. Dat diende om te beletten dat de zonen langs daar naar buiten zouden klauteren en van veel te hoog vallen. Ondertussen hopen we dat ze dat zelf weten)

Controleren of alles een beetje in het gelid staat.

We kregen zelfs goedkeurende blikken van een schattig kattenjong dat zich wel heel dicht bij onze tijger waagde. Buiten een beetje geblaas gedroeg ons Pluis zich nogal ongeinteresseerd.

Nokbalk aan de palen bevestigen, en greppeltje toegooien. Let vooral op de typische klederdracht van de puber hier ten huize. Echt zeer gemakkelijk om te werken 😉

Vervolgens deed de man des huizes de aanstampdans, met de elegantie hem eigen, en puzzelde hij de zoden weer in mekaar.

Vijzen door de nokbalk kloppen (jaja, zo doen wij dat hier met vijzen, heel dikwijls),

touwen eraan en testzwieren. Ok bevonden, kleinste zoon zal blij zijn!

Net op het ogenblik dat mijn fototoestel even opzij lag om ’t één of ’t ander vast te houden vloog er een koninginnepage voorbij. Een prachtige vlinder, die hopelijk nog een keertje langskomt om te poseren…

Na een verdiend natje en droogje was het tijd om ander speelgoed boven te halen.
Jongens hé 🙂