Uitstapje

De zon schijnt. DE ZON SCHIJNT! Geen huishoudtoestanden dus dit weekend. Tuin! Omdat ik nog altijd vast van plan ben om ratatouille en spaghettisaus en provençaalse saus en moussaka en nog van dat lekkers te maken met groenten “van eigen kweek” werd het dringend tijd om plantjes te gaan kopen. De man des huizes werkte thuis vandaag, dus auto en tijd waren beschikbaar. Hij zou wel open doen voor de kinders als ze van school kwamen.

Ecoflora was mijn doel. Vooral de paprika- en aubergineplantjes interesseerden mij, eventueel ook dragon, en voor de rest zou ik wel wat rondkijken. Dat kan je daar wel, zeker op zo’n zonnige namiddag. Zo’n explosie van kleuren, prachtig! Met een appelsienenkratje in de hand kuierde ik tussen de planten en koos uit. Ik ben trots op mezelf, want ik bleef in de buurt van de vooropgestelde dingen: 3 aubergines (morden midget, want jammer genoeg waren de paarse op, en de littlefinger ook), 2 rode paprika’s, 1 kerspaprika, 1 mandarijnpaprika, Franse dragon, Marokkaanse munt, rozemarijn (de onze overleefde de winter niet) en salie “Berggarten”.

Toen ik wilde afrekenen bedacht ik ineens dat er misschien ook wel klimhortensia’s te koop waren, en ja, als een tevreden vrouw reed ik huiswaarts. Over Vlaamse E- en N-wegen, grijze linten beton en asfalt, met daarnaast de obligate winkelcentra. Lelijk. Gelukkig was het niet allemaal zo, want de streek rond Gooik is echt wel mooi. Wijdse landschappen en bloeiende bermen, vol boterbloemen, margrieten, en veel witte schermbloemen.

En nu…den hof in!

Lentesoep

Met zo’n overaanbod radijzen moet een mens wat creatief zijn. Radijsjessoep, zou dat iets zijn? Het internet levert veel recepten op, maar ze kunnen mij niet echt bekoren. Ik zal dus zelf eens iets proberen, met sjalot, radijzen, beetje spinazie, kruiden en geitenkaas.

Ik nam 4 sjalotten, 1,5 kg schoongemaakte radijzen en spinaziebladen van 3 jonge plantjes. In stukken snijden, aanstoven in wat olie of boter, aan u de keuze. Groentenbouillon bijvoegen en alles gaar laten koken. Mixer erin, fijnmixen, proeven en bijkruiden naar smaak.

Verse kruiden die ik vond in de tuin (kervel, bieslook, peterselie, daslook,…) knipte ik fijn, roerde ze door een potje zachte geitenkaas en deed dit in de hete soep.

De soep viel in de smaak: van de 6 liter die ik maakte zit nu een schamel litertje in de diepvries, dus moeke en vake, jullie kunnen nog proeven!

Een foto maakte ik niet. Ik raad u ook aan om dit recept niet te proberen op een feest of zo. Het ziet er niet uit: zoiets als dunne stoofvleessaus, en na het toevoegen van de geitenkaas eerder chocomelk met groene plukjes in. Maar lekker, écht wel!

Afgesproken?

Laat ons 2013 uitroepen tot het jaar van de radijs. Van de vergeten, te veel gezaaide, biet-proporties-aannemende, maar toch nog lekkere (oef) radijs.

En zo hebben we er nog. Veel.

Over en weer

Wieden, planten, aanaarden, zelfs wat oogsten. Dat was het plan.

Poging 1: gerief uit het tuinhuis gehaald, even bij de kippen kijken, en een fikse bui. Naar binnen, werk genoeg daar.

Poging 2: fototoestel mee, om een voor-en-na kiekje te maken, insectengaas losgemaakt, eventjes gekeken hoeveel werk er onder zo’n tunneltje verstopt ligt…pijpenstelen en hagel. Bon, ne keer kijken op facebook en naar mijn mails, moet ook gebeuren niewaar?

Poging 3: Halverwege al mogen terugkoersen. Beetje surfen.

Poging 4: Ik geloof er niet meer in dat het zal lukken. Andere prioriteiten stellen dus. Gewapend met een patattenmesje gaat het richting rabarber. Want zo al surfend komt ne mens wel wat tegen. Een héle schone rabarbertaart. Mmm… En ja hoor, ook deze keer bingo. Met de oogst in de hand geraak ik nog net voor de nieuwe hagelbui binnen.

En dan werd dit

dit

Ok, niet zo schoon als op ’t internet, maar dat wil nog al wel eens voorvallen. Het recept werd lichtjes aangepast, en straks zal ik u weten te zeggen of ze lekker was.

Update: ja dus!

Zoveel te doen…

…Ik heb nog zoveel te doen… Dat was een populair liedje in mijn jeugd. En nu is dat gewoon écht waar…

In onze tuin lopen misschien wel tijgers rond, zonder dat we het weten. Het gras kan een kortere snit zeker verdragen, maar dat is niet evident als de grasmachine kapot is. Stiekem vind ik het helemaal niet erg, want dat gras, daar staan schone bloemekes in! Echte juweeltjes. Je moet het alleen willen zien. En naar die bloemekes komen beestjes. Ook schoon! Zolang het gras dus niet afgereden wordt, heb ik moois om naar te kijken en hebben al die kriebelbeestjes een reden om te blijven komen.

In de serre is ook veel te doen. De tomaten zijn geplant, maar hebben ondertussen waarschijnlijk dieven die groot genoeg zijn om uit te pitsen. Na een weekendje weg hebben ze ook nood aan wat water, stel ik mij zo voor. In de zaaitafel mag nog één en ander gezaaid worden, en de groenten die daar nu nog staan te blinken moeten dringend in volle grond. Ik wil dit jaar ook paprika’s en aubergines oogsten, dus ik zal toch wel eens plantjes aanschaffen. Bio, dat spreekt, maar dat vind ik niet direct naast de deur. De kruiden mogen buiten, de radijzen krijgen de allures van rode bietjes, en de rucola schiet in bloei. Werk genoeg! De bijenmengsels liggen hier nog op de keukenkast, en zonnebloemen, en nog héél veel.

Gelukkig heb ik toffe helpsters die het onkruid en de slakken onder de duim helpen houden. Drie zilverbrakels, die nogal eigenwijs en op hun vrijheid gesteld zijn. Ze slapen in de moerbeiboom, winter en zomer, en zijn de hele dag op zwier. Eéntje legt plichtsbewust dagelijks een mooi wit ei in het legnest. De twee anderen doen dat waarschijnlijk ook, op een tot op heden niet nader bepaalde plaats. De kakelbende moet dus geknipt worden, en enkele dagen een doorgedreven ik-leg-mijn-ei-thuis-training krijgen. Eigenlijk zonde, want ze komen ’s morgens aangekoerst als ze beweging zien in de keuken, en drie koerskiekens, ik verzeker u, daar wordt een mens goedgezind van!

De rabarber groeit aan een snelheid die aangepaste menu’s en desserten vereist, de pas aangeplante struiken en bomen zijn zo’n lust voor het oog dat ik nog foto’s wil nemen van wat er groeit en bloeit, de af te plaggen vaste plantenborders liggen nog steeds onder een grastapijt en de takkenwal moet wat steviger tegengehouden worden. Dat wat betreft het to-do lijstje voor buiten.

Dat voor binnen, laat ons daar kort over zijn. Alles schrappen van het lijstje, wat echt nodig is komt vanzelf wel weer boven 😉