Plant van de maand – november

Ja, ik loop weer achter, ik weet het. Mogelijks krijg je in een volgend berichtje een lijstje van de dingen die hier gedaan geraakt zijn. Uitbundig bloggen staat daar niet bij.
De plant van november : Geranium “Patricia”.
Heel de zomer vroeg ik mij af wat die verwilderde hoop stengels en blaadjes nu zou zijn. Een kruising van een paar soorten die zichzelf hier een plekje had toegeëigend, of toch iets dat we daar zelf gezet hadden? Patricia wordt niet hoog (20 à 40cm), maar weeft zich tussen de andere planten en maakt zo de gaatjes in de zonnige border dicht.
En kijk, hoewel bij sommigen  te lezen valt dat de plant karmozijnrood (zo’n schoon woord!) bloeit van juni tot augustus, hadden anderen het duidelijk over “het najaar”. Hier valt dat najaar in november. De foto’s dateren van begin november, met het oog op dit logje, maar zelfs nu, half december zorgt deze Geranium nog voor kleur. Fel, dat wel, maar in deze grijze periode mag dat.

Meer plant van de maand? Klik.

Plant van de maand – Oktober

In oktober kaapt de Aster ageratoides “Asran” de hoofdprijs weg. Op de voet gevolgd door Sedum telephium “Herbstfreude”. Twee planten die nu op hun best zijn.
De aster bloeit lila met een geel hartje. Van zo gauw het warm genoeg is gonst en zoemt het hier nog steeds: vliegen, zweefvliegen, hommels en vlinders, ze komen hier allemaal aan de nectarbar hangen. Vandaag gespot: atalanta’s, koolwitjes, geaderd witje, gehakkelde aurelia’s, kleine vos en dagpauwogen. Helaas was poes Pluk in een hongerige bui: ze heeft minstens vijf vlinders uit de lucht geplukt en met veel smaak opgesmikkeld…
De katten kruipen graag tussen de stengels: lekker uit de wind en beschermd tegen regen, al was dat laatste vandaag niet nodig.
In het begin stonden hier een paar iele plantjes, nu is de bos asters een oplichtende plek in de tuin als de duisternis invalt. Ongelooflijk hoe snel ze zo prominent aanwezig zijn.
Na de bloei worden het ook kleine pluizenbolletjes, maar net als bij de clematis van september heb ik nog geen zaailingen gevonden.
Niet dat ze geen terrein veroveren, oh nee: vlak onder, of zelfs gewoon op de bodem kruipen ze voort, schieten wortel en maken nieuwe planten. Inperken is de boodschap.
Als er iemand graag wat plantgoed wil, laat het dan maar weten.

Meer planten van de maand vind je hier.

 

Plant van de maand – September

Weer te laat, ik geef het grif toe.
Mag ik een excuus aanhalen? Mijn fototoestel lag te ver weg…

Jammer, want de bloemenpracht van de plant van september is van een woeste schoonheid.
Laat mij u voorstellen: Clematis x jouiniana “Mrs Robert Brydon”.
Nu ja, woeste schoonheid met een zeer delicaat kantje. De bloempjes zijn klein, en van een zacht blauw-wit. De plant stond hier heel september in bloei, op ons terras zagen we overal volle wolken bloemen.
Daar komt de woeste kant: overal waar deze clematis een plekje vindt zie je hem. Hij legt zich neer en hangt uit de verhoogde bak, maar kruipt evengoed via de takken van de vijgenboom omhoog, en laat zich dan weer hangen. Onbegroeide plekken worden liefdevol toegedekt.
De kleine bloempjes openen zich niet allemaal tegelijk, en zo heb je lang een zeer mooi zicht. Hier stonden ze van eind juli tot eind september.
Nog een eigenschap die ik dit jaar ontdekte: deze oefent echt veel aantrekkingskracht uit op blauwtjes. Deze zenuwachtige fladderaartjes zetten zich neer en blijven geruime tijd nectar snoepen hier.
Na de bloei sluiten de knoppen zich en lichten ze zilverachtig op in het zonlicht. ’t Blijft een mooie wolk op die manier. Nadien vliegen massa’s pluisjes de wereld in.
Tot het tegendeel bewezen is vind ik het geen woekeraar: ik heb hier nog geen enkele zaailing gevonden.
Tijdens de winter blijven de ranken en takken liggen waar ze liggen, ideaal voor vogeltjes om op rond te hupsen.
In maart snoei ik alles af, een beetje op ’t zicht: alles met vorstschade gaat weg, en meestal blijft er dan een stukje van 30 à 50 cm over. Geen nood, dat groeit weer uit tot een lichtblauwe wolk.

Meer plant van de maand? Klik

Plant van de maand – Juni

Neenee, geen typfout… een beetje achterstand inhalen, zoals dat elders ook wel eens gebeurt 😉 Juni dus.

Eén favoriet, die ik eerst zelfs niet echt met open armen ontving omdat ik dacht dat het een plant voor “echte” tuiniers zou zijn. Zo mensen die het verzorgen van planten met de paplepel en veel cursussen en clubjes meegekregen hebben. Iets wat niet voor beginners als wij weggelegd is.
Gelukkig is er een Hugo die ons alles uitlegt wat we moeten weten, en ons overtuigde dat iedereen, echt iedereen rozen kan houden. Plant van de maand: de roos!
Op de boog die naar de groententuin gaat groeit de klimroos “Mme Alfred Carriere”, dachten we. Een witte roos, die na enkele dagen fijngele meeldraadjes laat zien, en dus een echte insectenlokker. Het gonst en zoemt daar altijd in die struik.
Vorige keer toen Hugo langskwam wist hij mij te vertellen dat de rozenkweker blijkbaar niet de juiste meegegeven heeft. Het labeltje zei wel Mme Alfred Carrière, maar het is volgens hem een andere roos, die hij toen noemde maar die ik niet onthouden heb. Jammer dat je zelfs in de gespecialiseerde rozenkwekerijen zo’n foefelarij tegenkomt. Gelukkig is het wél een mooie roos, en ze doet het goed daar, dus ze mag blijven.

Aan beide zijden, voor de moestuin staat Rosa “Smarty”, een lichtroze bloem, die heel de zomer (en vorige zachte winters) bloeide. De tint gaat van felroze gesloten bloemknopjes, tot een fijn roze-wit naar het einde van de bloei. Blijkbaar is dit een roos die wel wat beginnersfouten kan hebben, ze wordt ook dikwijls gebruikt in parken en plantsoenen en soms met de bosmaaier gekortwiekt in plaats van zorgvuldig gesnoeid. Ik doe mijn best met stevige handschoenen en snoeischaar, en ben tevreden met het resultaat.

In de zonnige border staat “Felicia”, de roos die geurt naar mijn kindertijd. Toen verkochten ze bij Avon (bestaat dat eigenlijk nog? ) rozenzeepjes, die een heerlijk parfum hadden. In mijn herinnering exact zoals “Felicia” ruikt. Een half gevulde lichtroze roos.

Tenslotte nog een klimroos: eentje die we meekregen uit Hugo’s tuin, en die in onze lijsterbes omhoog mag kruipen. Dit jaar heeft ze gesnapt wat de bedoeling was. Verrassend om enkele weken na de bloei van de boom opnieuw witte bloemen te ontdekken. Een heel elegant, eenvoudig wit roosje, waarvan ik de naam niet ken. Aan deze bloemetjes zie je wel dat aardbei en roos familie zijn. Ondertussen (eind september) staat ze vol oranjeroze bottels.

Vooraan in de nieuwe bloembakken is er misschien ook wel plaats voor een roos. Een miniatuurroos, of een lage soort. Nog even uitkijken.

Alle genomineerde planten van de maand vind je hier.

 

 

Plant van de maand – Juli

Zonder twijfel deze vrolijke rode zonnehoed, Echinacea purpurea.Voor het tweede jaar bloeit hij in onze tuin, en zo te zien heeft de plant het naar zijn zin. De fijne plantjes van vorig jaar zijn dikke bossen geworden, en hier en daar zaait hij zich uit. Joepie! Op één plaats in de tuin lijkt de plant wel meer last van slakkenvraat te hebben.
Eigenlijk was hij vooral bedoeld als vlinderlokker, maar de hommels zijn ruim in de meerderheid. Het gonst en zoemt daar dat het een lieve lust is.

Ook leuk: alle stadia van de bloem komen voor, van knopje tot bijna uitgebloeid. Hoe “ouder” de bloem, hoe meer uitgesproken de kegelvorm van het hart.

De uitgebloeide bloemen laat ik staan, ze geven een mooi beeld in een winterse tuin. Vorig jaar merkten we dat heel wat vogeltjes zich graag te goed doen aan de zaden. Mooi om ze bezig te zien, en volgende winter kan ik mij vlakbij verschansen in Villa Steenschot 🙂

Plant van de maand is een idee van Natuurlijk Rijk.